Τεχνητά δημιουργημένα ορυκτά από το 3ο Γενικό Λύκειο Αγρινίου // Πως οι μαθητές δημιουργούν τα δικά τους ορυκτά στο εργαστήριο τους // Πως να φτιάξετε το δικό σας ορυκτό.

Τεχνητά δημιουργημένα ορυκτά

από το 3ο Γενικό Λύκειο Αγρινίου.

Πως οι μαθητές δημιουργούν

τα δικά τους ορυκτά στο εργαστήριο τους.

Πως να φτιάξετε το δικό σας ορυκτό.

Λίγα λόγια

Πρόσφατα ενημερωθήκαμε από τον φίλο μας Κωνσταντίνο Μπακολίτσα, σπηλαιολόγο, βιολόγο και δάσκαλο στο 3ο Γενικό Λύκειο Αγρινίου για την επιτυχή δημιουργία ορυκτών με την βοήθεια των μαθητών του, στο εργαστήριο του σχολείου τους. Ο θαυμασμός μας για την επιτυχία αυτή των παιδιών, με τον κατάλληλο συντονισμό του Κώστα, μας ώθησε στο να μάθουμε περισσότερες λεπτομέρειες για το εγχείρημα αυτό, τις οποίες με μεγάλη χαρά και προθυμία μας έδωσε ο Κώστας και τις παρουσιάζουμε στο άρθρο μας. Τον συγχαίρουμε και τον ευχαριστούμε και από εδώ δημοσίως. Μακάρι και άλλοι δάσκαλοι να ακολουθήσουν το φωτισμένο παράδειγμα του Κώστα, έτσι ώστε τα παιδιά στο δημόσιο σχολείο να νιώθουν μέτοχοι, συμμέτοχοι και όχι απλά ωτακουστές και εξεταζόμενοι. Το άρθρο κλείνει με τις συμβουλές του φίλου μας σπηλαιολόγου και τριτοετή φοιτητή Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών Πάνου Καρούτσου, για το πως μπορεί να φτιάξει ο καθένας βελονοειδή γύψο στον χώρο του.

*Η φωτογραφία εξωφύλλου είναι το πιο πρόσφατο και φρεσκοδημιουργημένο ορυκτό (2 εβδομάδων) στο σχολικό εργαστήριο του 3ου Λυκείου Αγρινίου (11x9x5 cm)

Μαθητές Λυκείου κατασκευάζουν τα δικά τους ορυκτά στο εργαστήριο του σχολείου τους.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπακολίτσας.

Βιολόγος, δάσκαλος στο 3ο Γενικό Λύκειο Αγρινίου

Τεχνητά κατασκευασμένα ορυκτά στο εργαστήριο του σχολείου

Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Μπακολίτσας

Είμαστε ένα επαρχιακό δημόσιο σχολείο, το 3ο Γενικό Λύκειο Αγρινίου.

Το σχολικό έτος 2019 μετά από κατάθεση της σχετικής πρότασής μου εγκρίθηκε από την Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θέμα «Γεωλογικά Μνημεία της φύσης. Τα μοναδικά ορυκτά του Ελλαδικού χώρου».

Έτσι αρχίσαμε με τους μαθητές μας να συλλέγουμε με την την βοήθεια κάποιων φίλων από όλη την Ελλάδα ορυκτών που δεν διέθετα στην δική μου συλλογή.

Ακολούθησε παρατήρηση, φωτογράφηση αυτών και ταξινόμηση–ταυτοποίηση αυτών.

Ασχοληθήκαμε με την μελέτη της ιστορίας ιδιαίτερης σημασίας Γεωτόπων, όπως είναι το Λαύριο και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε να παρασκευάσουμε κάποια ορυκτά στο εργαστήριο Φυσικών Επιστημών στο οποίο είμαι υπεύθυνος.

Έτσι συγκεντρώσαμε μια σειρά από παλιά αντιδραστήρια τα οποία αντί να τα στείλουμε για καταστροφή – αδρανοποίηση, όπως ορίζει ο νόμος, τα χρησιμοποιήσαμε σαν πρώτη ύλη για τα ορυκτά μας. Δεδομένου του ότι τα οικονομικά μας σαν σχολική μονάδα είναι, όπως των περισσότερων δημόσιων σχολείων μηδενικά, αρκεστήκαμε αποκλειστικά σε ότι διαθέταμε.

Γαλαζόπετρα, αλάτι, Βόρακα, Κυανούν του Μεθυλενίου, Λουγκόλη και κάποιες χρωστικές που μας είχαν περισσέψει από την τελευταία μας σαπωνοποίηση.

Χρησιμοποιήσαμε σαν βάση για να δέσουν οι πιθανοί κρύσταλλοι που θα δημιουργηθούν κρυστάλλους ασβεστίτη από τις δυτικές ακτές της Ακαρνανίας και σεληνίτες από ένα λατομείο κοντά στην πόλη μας.

Μετά από πολλές δοκιμές και αποτυχίες καταφέραμε τελικά κάτι να δημιουργήσουμε, χάρις στο πείσμα των μαθητών μας.

Ο ενθουσιασμός των μαθητών μας από την Β Λυκείου, που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, ήταν μεγάλος όταν μετά από 2 εβδομάδες περίπου είδαν τα νέα μας «αριστουργήματα».

Αν και Βιολόγος έχω διδάξει Χημεία περισσότερα από 20 χρόνια και έχω αγαπήσει το μάθημα, που τόσες πολλές φορές απωθεί τους μικρούς μας μαθητές, πιθανώς λόγου το ότι το αναλυτικό πρόγραμμα δεν δίνει την δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να αφιερώσει πολλές διδακτικές ώρες στο πείραμα.

Ελπίζουμε το νέο σχολικό έτος να εξασφαλίσουμε πόρους να δοκιμάσουμε νέες φόρμουλες οι οποίες θα μας δώσουν πιο όμορφα και αξιόλογα ορυκτά.